Darülaceze ziyaretleri yapanlar bilir, istedikleri tek şey şefkat ve sevgi ile sarmalanmaktır yaşlıların. Saygı görmek, önemsenmek,
görmezden gelinmemektir.

Hepsinin bir hikayesi var. Hem de hayatın ta kendisi hikayeler. Yaşanmış, biriktirilmiş, konuşmayı bekleyen yaşam öyküleri.
Ve hepsi de biraz muhabbet etmenin sevincini iliklerinde hissediyorlar.

Odalarına davet ediyorlar. Yaptıkları takıları, lifleri gösteriyorlar. Öyle hayat dolular ve öyle yaşama bağlılar ki zaman zaman
söylenmelerimiz geliyor aklımıza, utanıyoruz.

Yaşlılarımız, bilge insanlarımız, geçmiş ve gelecek ayrımlarımız...

Onlar hepimizin sevgisine muhtaç. Fark edilmeye, sevilmeye, paylaşmaya aç belki de.

Yine gelir misiniz diyor içlerinden biri, geliriz diyoruz ve çok geçmeden sözümüzde durmak istiyoruz.

Çıktığımızda aklımızda tek bir cümle; ne idik, ne olduk ve ne olacağız demeyi bilmeli insan sürprizlerle.